حکومت کودک‌کش

رنگی نمانده است

بر این کیان

باقی همه رنج است

شاهد

هنوز زنده‌ام؛ چون هنوز «کودکانه» دوست داشتن را از یاد نبرده‌ام.

نی نی

آن گاه که آن کودک کوچک و شیرین -که مطمئن نیستم خانم کوچولو بود یا آقا کوچولو- در آغوش مادرش -که کمینه یک سر و گردن از من کوتاه‌تر بود- با انگشت اشاره نشانه‌ام رفت و گفت: «نی نی!»… چه حس شیرینی…