غمی در استخوانم می‌گدازد

زبان دلها بود

هرگاه با هیچ واژه‌ای توان بیان حس و حالم را نداشتم، سایه شعری برایش سروده داشت

شعر و ادب فارسی غولی بزرگ را از دست داد

شاید… مهربان‌ترین غولها را

اگر «ها» داشت که دیگر «تنها» نمی‌شد!‏

از شوخیهای زبانمان یکی هم اینکه مفردترین صفت فارسی، مصلوب‌وار، علامت جمع را به دوش می کشد.

یاد ایامی…‏

ضربه‌ای که گوگل با تخریب و تغییر شکل گودر، به وبلاگ‌نویسی و تولید محتوای فارسی داخل نمود، عمو فیلترچی با تمام خدم و حشم و عمه‌ی محترمش وارد ننمود.