به نام پدر

جای خالی‌ات خلائی است که شوق و ذوق زندگی را در خود کشیده و غم و رنج واپس داده است.
تلخ است نبودنت و سخت است مرور خاطراتت.
یک سال گذشت… بر ما، بیش از اینها.

خاطره، خودِ لباس شخصی است

سخره‌آمیز است

فشار شب اول قبر!

آن را که زیر فشار خاطرات

هر لحظه جان می‌دهد.

واقعیت

خاطرات، «خنده‌دار»ترین بهانه‌های «گریستن»اند…

خاطرات

تنها
زیر «سایه»ی تک درخت می‌نشیند
«شب»های مهتابی