عالم مطلق

فریاد برآوردم: «از چه بود که مرا آفریدی؟»
شرمگنانه سری به زیر انداخت…
دانستم که حتی «او» نیز جایزالخطاست!

18 دیدگاه برای «عالم مطلق»

  1. وبزرگترین «خطایش»توهم یگانگی مطلقش بود
    هرگز نفهمید که هر معشوقی خداوندگاریست بر عاشق
    و «او» شاید یک ناظر حسود
    و شاید یک بهانه برای قداست وصل…

    لایک

  2. من که سرم نمیشه این حرفا، فقط می تونم بگم بهترین مینیمال نویسی محمد جان، یه مدت بود که داشتی دلتا خونه تکونی می کردی، اما دوباره …

    لایک

  3. البته که هست!!وگرنه اینقدر در گوشمان با تاکید نمی‌گفت که اشتباه در من راه ندارد!!! البته که ….. راستی خوشحالم که در مملکته داریم هم می‌نویس!! تازه امروز کشف کردم. موفق باشی

    لایک

  4. بعضی وقتها بعضی ادمارو که مبینم تو کار خدا شکم میاد،اما جلوتر که میره میفهمم خدام با ما شوخی داره که باخلق بعضی ها ماهم شاد باشیم که تهش معلوم میشه این شوخی از نوع شهرستانیش بوده که در راستای الگوی مصرف هیچ گل اضافه ای دور ریخته نشـــــــــــدهـ

    لایک

  5. اسلام علیکم
    ایها المنکران و المفسدون فی الارض!!!! :دی
    می گه یارو می خواست شعر بگه
    گفت:
    خداوندا تو رحمن رحیمی
    همی دانم که شیطان رجیمی!!
    تو هم مثل یارو مذکور فقط شعرت برات مهمه!!
    ؟؟
    آره!؟ 🙂

    لایک

  6. ببین جیگرم!! برو اول سنگهاتو باهاش وا بکن! باهاش دعواکن!
    بعد ! بای درموردش بنویس

    اینکه درگیرشی نشون میده درگیرشی!!!

    عزیزکم

    مطمئن باش سوشی من خیلی خوب می فهممت!! سه روز هی خواستم ننویسم دلو نیمد!
    تو بالاخره پیروز می شی

    لایک

بیان دیدگاه