ولـ(ـش کـ)ـنتاین

یخچالی خالی شده از پر،

زباله‌دانی پر ز هر آنچه خالی،

آخرین بسته‌ی کیک شکلاتی در دست،

امروز و هر روز چه فرقی دارد؟

یکی با دههاتا وزن اضافی!

حالی که نیست…

آنی.

میدونم نمیشه ولی…‏

عزیز دل بابا
تا چیزی/کسی به قدر کافی از پیش فکر و دلت دور نشده،

از پیش چشمت دورش مکن!
که چون دست دراز کنی و جای خالی‌اش چنگ زنی…

بر جان و روان خودت خواهد نشست.

 

انتخاب

عزیز دل بابا؛
«خیار می‌خواهی یا گلابی؟»
به تجربه‌ی سالیان سیاه و سپید زندگی دانستم هرگاه انتخابی پیش رویمان می‌گذارند، بدان معناست که چیزی را که واقعا می‌خواهیم از ما دریغ خواهند کرد؛ لیک با دادن اجازه‌ی انتخاب بین انتخابهایی که مطلوبمان نیست و ایجاد توهم خواست و اراده، سرمان را گول می‌زنند و ما را در گناه بریدن دست خویش شریک و همراه می‌کنند.
«انگور و سیب و هلو و آلو و شفتالو و… نه! خیار می‌خواهی یا گلابی؟»

 

گاهی به آسمان نگاه کن

آنگاه که دل‌شکسته، از همه‌چیز و همه‌کس مانده و درمانده شدی، سر به زیر میافکن… رو به آسمان کن و هر دو دست به بالا بیافرای و با هر کدام بیلا…ی به پهنه‌ی بی‌کرانش نشان ده و با صاحبش راز و نیاز فرمای. التماس دعا.

اعدام نه

ای فرشته! از یاد مبر

عدالت، شمشیری نیست که به دست راست داری!

ترازویی است که در دست چپ توست.

برگ‌ریز

شب آرام پاییزی و کوچه‌ای تمیز؛ بادی وزید و بارانی از برگهای زرد و سرخ به زمین بارید. جارو در دست رفتگر محله‌مان ماسید.

شب جمعه

با لبخندی مهربانانه، آنقدر بلند که فقط دختر بشنود، زمزمه کرد: «ممنون، فاتحه‌ش رو می‌خونم!» و رد شد و رفت… دختر کارت‌پخش‌کن با تراکتی که در دست دراز شده‌اش ماسیده بود،‌ هاج و واج، رفتنش را تماشا کرد.