صبح با حس خوبی بیدار شده بود، سرشار از نشاط و سرزندگی. در حالی که در آینه از تماشای چهره‌ی بی‌دلیل شاداب‌تر شده‌ی خویش لذت می‌برد با خود زمزمه کرد: «نه! مثه اینکه امروز، روز منه!»
قبراق و سرحال از این آغاز خوشایند، سررسیدش را باز کرد تا کارهای آن روزش را سبک سنگین کند؛ در بخش مناسبتهای تقویم نوشته شده بود: «روز جهانی معلولان کم‌توان ذهنی»!
کوته‌نوشت 
مهم اینه که یه روز مال اونه
!
لایکلایک
!!!!!!!!!!! چشمک
لایکلایک
آخ جون. بالاخره روز ما هم رسید.
لایکلایک
رئالیست عالی مستدام!!!
لایکلایک
خدائيش عجب ضد حالي بود! نامرد يه رحمي مروتي هم به خرج ميدادي بد نمي شد.
لایکلایک
مثل این می مونه که کسی پیام ضد حال بفرسته نه؟
لایکلایک
ایول! ایول! :))))))))))))))))
لایکلایک
مگه نمیشه چند تا مناسبت کاملا جدا از هم بیفته یه روز؟؟
لایکلایک
عجب شانسی
لایکلایک
قیافیه ی بعدشم مجسم میکردی خوب بود!
لایکلایک
مگه فرقی میکنه چه روزی باشه وقتی آدم شاده؟
لایکلایک
بستگی به ادامه اش داره,تا اینجا که روز روزش نبوده
لایکلایک
پس كلي با خودت حال كردي!
لایکلایک
bichareeeee
لایکلایک
😀
قشنگ بود!ا
لایکلایک
این یکی شاهکار.
لایکلایک